Ik ben Rianne,
Over het algemeen zien jullie me vaak op de achtergrond. Maar het idee om de boerderijdeuren te openen, komt van mij. Daarom vind mijn man dat het nu wel eens tijd wordt dat jullie mij beter leren kennen.
Jullie kennen me nu vooral als “vrouw van”. Nu zorg ik met name voor ons gezin, het huishouden, de administratie en ben ik jeugdverpleegkundige bij de GGD. Van oorsprong kom ik uit Joure en was mijn enige connectie met de boerderij mijn opa. Totdat ik in 2008 mijn man ontmoette die heel graag boer wilde worden.
Na een redelijk traditioneel leven en het opstarten van onze eigen boerderij werden we in 2015 vader en moeder van onze eerste zoon Lútzen. Inmiddels zijn we uitgegroeid naar een gezin van 5 met nog twee jongens, Minne en Tjitte. Eigenlijk wordt voor mij nu pas duidelijk wat voor bijzondere plek de boerderij is om op te groeien. De jongens hebben alle ruimte, ze zijn enorm creatief en ontzettend graag buiten. Ze spelen vaak alsof ze echt boer zijn. En zijn soms de hele dag in de weer met traptrekkers, gras, zand en water. De boerderij geeft dan kleur, kleur op de wangen, kleur aan de vingers van hun kleine handen, en daarmee kleur in mijn hart!
Nu lijkt het misschien dat ik alles goed voor elkaar heb, alsof ik mijn gezin in een handomdraai organiseer. Maar dat is zeker niet zo! Ik weet hoe veel de maatschappij van ons vraagt en van ons verwacht. Ik weet hoe veel geduld je moet hebben om de kinderen op te laten groeien. En ik ben echt wel eens kortaf als ik het druk heb.
Maar de ruimte van de boerderij, “al zijn de kinderen maar even buiten geweest” ze krijgen een hele andere mindset. En kunnen de hele dag in de weer zijn met hun eigen spel. Terwijl ik zelf geniet van een bakje thee in de zon, dat geeft me een fijn gevoel. Even de toeschouwer in plaats van een corrigerende moeder.
Met vriendelijke groet Rianne.
Comments